سهل باشد روزه از نانی و آبی داشتن

روزه از روی چنان باشد عذابی داشتن

سوختم از روزهٔ هجرانش، اندر عید وصل

هم به می باید حریفان را شرابی داشتن

ایکه خوابت میبرد، بنشین، که با هم راست نیست

میل خوبان کردن و در دیده خوابی داشتن

از غم او گر بگریی باز پوشان چشم تر

گر نمی یاری چو مادر آفتابی داشتن

آنکه ما را عیب می گوید درین آشفتگی

پیش آن رویش نمی باید نقابی داشتن

اوحدی، گر عشق می ورزی ز سور دل منال

لازمت باشد درین آتش کبابی داشتن

گر همی خواهی که چون چنگت نوازد،واجبست

گوش پیش گوشمالش چون ربابی داشتن